Toegankelijkheid

Grolloo van verleden tot heden

VROEGERE DORPSGEWOONTEN

Men verplaatste zich vroeger met paard en wagen of te voet en als wij dan vertellen, dat het toen heel gewoon was, dat Roelof Dilling soms wel drie keer in de week (ook wel na schooltijd) naar de Mienhoren (achter Papenvoort) ging, dwars door het veld, om te kijken naar de jongbeesten of alles nog in orde was, dan wordt het contrast met tegenwoordig wel duidelijk. Bij het land aangekomen even een blik over vee en land en dan lopende weer naar Grolloo; hij deed er op 5 minuten na, twee uren over.
En 's avonds, vooral bij winterdag in de schemering rond de kachel met één spaarzaam olielampje op, werd er vaak gezongen. Vooral schoolliedjes waren toen zeer in trek, het knaapje dat een roosje ging plukken, hoe de morgen aan het krieken was enz. Ook gaf men elkaar raadsels op en vooral namen raden van mensen uit het dorp was een geliefde bezigheid. Men noemde dan de eerste letter van de voornaam en de eerste letter van de achternaam. Wie het eerst goed geraden had, ging dan zo verder tot de hele kring een beurt had gehad.
En als het hoofd van het gezin ging vertellen over spoken, witte wieven, rovers, die reizigers gingen overvallen op de hei of over dwaallichtjes op de hei, dan kreeg hij een aandachtig gehoor. Als je in die dagen een boer 's avonds in de schemering met een schienvat naar het land zag gaan, dan had je die dwaallichtjes gezien en dit werd dan op een zodanige manier verteld, dat men er zelf in ging geloven want men was zeer bijgelovig in die tijd. Die dwaallichtjes waren dan de zielen van hen, die ongedoopt waren gestorven en nergens rust konden vinden. Soms was er iemand zo stoutmoedig om die dwaallichtjes te achtervolgen, die steeds verder en verder over het moeras gingen en zo iemand kwam dan jammerlijk om in het moeras.

Zo zocht men verpozing en verstrooiïng om toch de lange winteravonden door te komen. In de regel gingen de kinderen om zeven uur naar bed, de ouderen praatten nog wat, dronken een kopje koffie en om ca. negen uur werd de lamp uitgeblazen en zochten ook zij het bed op. Dit is nu verleden tijd. Nu kunnen de kinderen gaan zwemmen, voetballen, gymen, volleyballen, naar de muziek, naar de jeugdsoos, met vakantie of op schoolreisje enz. om van het uitgaansleven van de ouderen maar niet te spreken. In korte tijd is het leven volledig veranderd.