Grolloo van verleden tot heden
DE BERENKUIL
In dit boekje wordt geschreven over vroegere en recentere ontwikkelingen die voor het dorp Grolloo van belang waren en veelal ook nog zijn. In dat kader past ook een korte beschrijving van De Berenkuil. Met name nu deze camping is uitgegroeid tot een modern bedrijf is de invloed hiervan op het dorp, zowel in sociaal als in economisch opzicht, van groot gewicht.
Allereerst een beknopt stukje geschiedenis.
Het was rond de laatste eeuwwisseling dat dhr. Leis, reder uit Rotterdam, eigenaar was van een terrein dat zich uitstrekte van de huidige ingang van De Berenkuil tot ver achter Vredenheim. In 1910 is hij begonnen met het stichten van enkele boerderijen. Daartoe liet hij een belangrijk gedeelte van het huidige Vredenheim spitten en bouwde hij een viertal boerderijen welke alle getooid werden met het opschrift Vredenheim. Deze eerste boerderijen staan er nog en worden momenteel bewoond door de families Bonder, Naber, Hoiting en Kamerling. De eerste be-woners waren respectievelijk Laning, Fennema, Meems en Hingstman.
De toegangspoort naar camping "De Berenkuil" met daarop de gemeentewapens. In het midden de beer waarmee de naam wordt gesymboliseerd.
Het nog niet ontgonnen gedeelte van het bezit van dhr. Lels bestond in die dagen uit heideveld zodat de toenmalige bewoners van Vredenheim over de heide naar Grolloo konden lopen.
Hierin kwam ongeveer 60 jaar geleden verandering want toen is het nu rijkelijk aanwezige bos aangeplant. Verschillende oudere inwoners van Grolloo kunnen zich dit nog goed herinneren want ze hebben zelf geholpen bij het planten van de jonge boompjes. In deze tijd is ook het huis gebouwd aan het einde van de mooie oprijlaan welke, wandelend op De Pol, nog altijd te bewonderen valt. Deze woning moest dienen als boswachterswoning. H. Oeben was de eerste bewoner en later heeft G. Boer dit huis zeer lange tijd bewoond. Dat huurprijzen e.d. nogal veranderd zijn mag blijken uit het feit dat dhr. Boer destijds deze woning huurde voor f 75,-- per jaar.
Nog niet zo lang geleden is het pand ingrijpend verbouwd en van het oorspronkelijke uiterlijk is nu practisch niets meer te herkennen.
In 1934 heeft dhr. Leis al zijn bezittingen te Grolloo verkocht voor f 300,-- per hectare. Zijn 'landgoed' werd op 20 maart 1934 geveild in ,,'t wapen van Drenthe" te Assen. De percelen bos waar later camping De Berenkuil zou komen werden voor f 2.000,-- gekocht door de heren Francken en Levy waarbij eerstgenoemde eigenaar werd van het westelijke deel. De inwoners van Grolloo herinneren zich nog wel de scheiding tussen de beide bospercelen. Deze werd gevormd door een afrastering van prikkeldraad welke van noord naar zuid door het bos liep. In het bosgedeelte van de fam. Francken hebben de jongelui uit Grolloo aan de westzijde van de weg naar Vredenheim vroeger gedurende vele jaren een fietsracebaan gehad waar met name in de weken rond de T.T. in Assen druk gebruik van werd gemaakt.
Dhr. Levy is slechts korte tijd eigenaar geweest van zijn terrein want hij verkocht het al spoedig weer aan een zekere mevrouw Van Rossum die zich hier als een gegoede dame ging vestigen. Op een tentoonstelling kocht zij een villa met daarop de naam "Berenkuil" en zij liet deze villa herbouwen bij de ingang van het landgoed waar de woning nu nog altijd staat. Doch deze woning was niet het enige bouwwerk dat zij op het terrein liet verrijzen. Vlak achter het huidige openluchttheater verscheen al spoedig na haar komst in Grolloo een indrukwekkende overdekte tennishal. Hierin werd niet alleen getennist, maar het was ook een schitterende ruimte om zo nu en dan veel mensen te ontvangen en een feest te geven. Toen mevrouw Van Rossum trouwde met dhr. Servatius vond hun huwelijksfeest plaats in deze tennishal. Terwijl de andere hiervoor genoemde bouwwerken zijn blijven staan is de tennishal maar een kort leven beschoren geweest, want het is al weer erg lang geleden dat deze uit het bos is verdwenen. Op dit moment is de fundering in het bos echter nog gemakkelijk terug te vinden.
Ook mevrouw Van Rossum heeft het op het terrein van De Berenkuil niet zo bijster lang volgehouden want in 1952 verkocht zij haar totale bezit. Verschillende noordelijke gemeenten werden toen gezamenlijk eigenaar. Dit waren Rolde, Groningen, Hoogezand/Sappemeer en Veendam. Vermeld moet wel worden dat de gemeente Rolde het eerste initiatief tot aankoop heeft genomen. De toenmalige burgemeester van Rolde, dhr. Mackay heeft hierbij een belangrijke rol gespeeld. Later is hij nog een tijdlang bewoner geweest van de al enkele malen genoemde villa.
Het waren genoemde gemeenten welke het terrein voor het eerst een kampeerbestemming gaven. Al snel bouwde men in totaal 24 fraaie huisjes verspreid door het bos welke in de zomermaanden verhuurd werden. Achter op de hei kon gekampeerd worden. In die tijd maakten vooral veel gemeenteambtenaren van de genoemde gemeenten gebruik van de mogelijkheden die De Berenkuil bood.
Van de huisjes zijn er tegenwoordig maar enkele meer overgebleven omdat ze niet meer aan de eisen van de huidige tijd konden voldoen.
Dhr. Mejan werd aangesteld als beheerder van de camping en hij betrok de villa bij de ingang. In zijn tijd werd het openluchttheater gerealiseerd en verscheen bij de ingang van het terrein een fraaie poort welke tot de dag van vandaag in tact is gebleven. Op het bovengedeelte van deze poort werden de gemeentewapens bevestigd van de gemeenten die de camping in het bezit hadden. Tussen de gemeentewapens hing men een bord met daarop de afbeelding van een beer om daarmee de naam van de camping te symboliseren.
In de tijd van de gemeenten bevond zich op het terrein ook een winkel waar de camping gasten hun dagelijkse boodschappen konden doen. Deze winkel was gevestigd in de voormalige rookkamer of herenkamer van de villa welke in die tijd uit verschillende gebouwtjes bestond. Zo was er bijvoorbeeld ook een bibliotheek.
Zolang de gemeenten eigenaar waren van de camping is de winkel blijven bestaan maar toen er vervolgens een nieuwe eigenaar kwam werden de winkeldeuren gesloten. Vanaf dat moment is men voor het kopen van levensmiddelen aangewezen op de dorpswinkels in Grolloo.
Behoudens de hierboven genoemde hebben de gemeenten op de camping nooit bijzonder veel aktiviteiten ontplooid. Alles bleef bij het oude en aanpassingen in verband met andere eisen des tijds hebben toendertijd eigenlijk nauwelijks plaatsgevonden. Dit was de voornaamste reden dat exploitatie van het geheel voor de verschillende deelnemende gemeenten steeds moeilijker werd en de één na de ander wilde dit bezit eigenlijk wel afstoten. In 1972 was het zover en nadat men eerst nog tevergeefs had gepoogd de camping te verpachten werd tenslotte dhr. Zingstra, op dat moment ook al eigenaar van camping Witterzomer bij Assen, eigenaar van het gehele complex.
Vanaf dat moment is het gehele terrein met de bebouwing in relatief korte tijd volledig van aanzien veranderd. Er heeft een totale herindeling van het terrein plaatsgevonden waarbij vrij veel bos is verdwenen om plaats te maken voor verschillende moderne voorzieningen. Elders werd nieuw bos aangeplant om de kampeerders de nodige beschutting en privacy te bieden. Eén van de eerste activiteiten van dhr. Zingstra was de aanleg van een zwembad. Vervolgens verrezen een tweetal fraaie toiletgebouwen en werden ruime parkeerplaatsen gerealiseerd. Van recentere datum is de nieuwbouw van een ruime kantine annex receptieruimte en wasserette. Hiervoor werd reeds vermeld dat de oude 'Hans en Grietje' huisjes zijn afgebroken. Daarvoor in de plaats zijn ruim twintig erg luxe caravans gekomen die verspreid door het hele bos op vaste plaatsen staan. Op dit moment is men nog bezig het aantal op electriciteit aangesloten plaatsen flink uit te breiden. Al met al is De Berenkuil in korte tijd onmiskenbaar een zeer moderne camping geworden waar het voor veel mensen goed toeven is.
Het zijn vooral gezinnen die gesteld zijn op rust die hun vakanties hier komen doorbrengen. Als in het hoogseizoen de camping vol is dan verblijven er ruim 1200 mensen, maar die hebben dan ook een terrein van 35 hectare tot hun beschikking waarvan 24 hectare bestemd is voor het plaatsen van tenten en caravans.
Tweederde van de beschikbare kampeerplaatsen is bestemd voor toeristisch gebruik terwijl de andere plaatsen seizoenplaatsen zijn. Daarnaast staan er in het kamphuis nog 48 bedden om groepen scholieren e.d. onderdak te bieden.
Vanaf 1972 toen dhr. Zingstra eigenaar is geworden van de camping zijn eerst dhr. en mw. Rijpma gedurende een vijftal jaren de beheerders van het complex geweest en vanaf hun vertrek voert de familie Glastra het beheer. Op 4 juni 1977 is op gepaste wijze het 25-jarig bestaan van de camping gevierd.
Voor Grolloo is de aanwezigheid van deze camping een belangrijk gegeven. Als in het zomerseizoen de camping bezet is dan betekent dat een plezierig stuk levendigheid in het dorp. Er ontstaan contacten tussen dorpsbewoners en campinggasten onder andere omdat beide groepen elkaar ontmoeten op festiviteiten georganiseerd door de plaatselijke VVV. Ook bij verschillende activiteiten op de camping zijn de inwoners van Grolloo van harte welkom. Dat de relatie tussen camping en dorp plezierig is blijkt o.a. uit het feit dat in het voor- en naseizoen de inwoners van Grolloo gebruik kunnen maken van het zwembad in De Berenkuil. Bovendien houdt men rekening met elkaar bij de planning van allerlei activiteiten. Wat daarnaast zeker niet uit het oog verloren mag worden is dat de aanwezigheid van zoveel vakantiegasten in Grolloo natuurlijk voor een belangrijke bron van inkomsten zorgt voor de plaatselijke middenstand en aldus bevordert de aanwezigheid van een dergelijke camping in zekere zin de leefbaarheid van ons dorp.